Harekât’ın ikinci günü olan 21 Temmuz 1974’de, Yunanistan’dan yolan çıkan deniz konvoyunun Baf limanına askerî malzeme götürmekte olduğuna dair istihbarat alınınca, Girne açıklarında bulunan TCG Adatepe (D-353), TCG Kocatepe (D-354) ve TCG Mareşal Fevzi Çakmak (D-349)’a önleme harekâtı emri verilmiştir. Harekât planına göre, Yunan konvoyunu hedef alan hava taarruzundan sonra, üç Türk gemisi konvoydan geriye kalanlara denizden taarruz edeceklerdir. Bu, düşman konvoyunun imhasını amaçlayan, iyi düşünülmüş bir plandır. Yunan konvoyu Baf’a hiç hareket etmemiştir. Türk keşif uçağı Rodos’tan gemiye nakledilen 12 askeri kamyon görmüştür. Genelkurmay’daki koordinasyonsuzluk sonucu bu bilgi 12 gemilik konvoy olarak algılanmıştır. Harekât planına sadık kalan üç Türk gemisi ise hedef bölgeye intikâl ederek harp durumuna geçmişlerdir. Çok geçmeden kuzeyden gelen Türk filoları, hedef bölgedeki Türk gemileriyle karşı karşıya gelmişlerdir. Telsizden Türkçe anonsu duyan ve gemilerin pruvalarındaki Türk bayraklarını ve diğer sembolleri gören pilotlar, kısa bir tereddüt yaşamışlar ve Ankara Akıncı ile temas kurmuşlardır. Hava üssü, durumu hemen Harekât Başkanlığı’na iletmiştir. Bunun bir Rum oyunu olduğundan hiç tereddüt etmeyen Harekât Başkanlığı yetkilileri, filolara gemileri batırma emri vermiştir. Zira bu durumla sıklıkla karşılaşıldığı gibi, aynı gemilerden Yunanistan Deniz Kuvvetleri’nde de bulunuyordu.